- araqçın
- сущ. тюбетейка
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
araqçın
Смотреть что такое "araqçın" в других словарях:
araqçın — is. <ər. ərəq və fars. çin> Qiymətli parçadan, çox vaxt tirmədən və s. dən tikilib, üstü güləbətin (zərli) və ya ipək sapla naxışlanmış baş geyimi, təsək. <Xortdan:> Restoran sahibi də başında araqçın, döşündə döşlük . . qazanlardan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
araqçınlı — sif. Başında araqçın olan, başına araqçın qoymuş. . . Başı araqçınlı, uzun arxalıqlı Vaqif nə isə sayır, həm də gözünün ucu ilə ona <Qızxanıma> baxırdı. Ç.. Göy döşəkcə üstündə oturan ağ araqçınlı molla cəld ayağa qalxıb, əmmaməsini başına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Татарское имя — Татарские имена в своей полной формуле представляют собой сочетание имени, отчества и фамилии. Содержание 1 Имя 2 Отчество 3 Фамилия … Википедия
börük — (Borçalı) qoca qadınların kəlağayının altından başlarına qoyduqları bəzəksiz araqçın. – Börükü qoca arvatdar qoyor, əmə çəhillər qoymaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
havla — (Naxçıvan) araqçın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tasküla — (Bakı) araqçın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tayqa — (Zaqatala) araqçın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təskullah — (Ordubad) araqçın, baş örtüsü. – Təskullahı bizdər qoymarıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təşgilah — (Culfa) araqçın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təzəki — (Mingəçevir) 1. araqçın 2. gecəpapağı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəlləpuş — f. baş örtüyü; araqçın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
